Ruim twee jaar geleden ontvluchtte Saado Douna als 25-jarige Syrische christen zijn geboorteland om na een lastige reis per auto via Libanon en Turkije (waar hij steeds enkele maanden verbleef) in Ter Apel in Nederland aan te komen. Na twee dagen alweer verliet hij dit landelijke aanmeldcentrum om zich te melden in het AZC in Budel. Daar kon hij na drie weken vertrekken naar de asielboot in Gouda, die ligt afgemeerd aan het Gouwekanaal, ter hoogte van de fiets/voetgangersbrug langs de Burgemeester Gaerlandtsingel.
„Hier in Gouda heb ik het goed”, stelt Saado Douna tevreden vast als twee mensen van Fairtrade Gouda (Ruud Lambregts en Hans van Raalte) hem op de boot bezoeken voor een interview. „Ik krijg veel hulp uit de Walvis.”. Hij doelt op het Ontmoetingscentrum aan de Walvisstraat in Korte Akkeren. „Daar krijg ik taallessen Nederlands. Ik probeer zo snel mogelijk de taal te leren. Gelukkig spreek ik ook Engels.”
Een medewerkster van de Walvis hoorde dat Saado als hobby heeft het maken van dreamcatchers, dromenvangers. Dat zijn handgemaakte voorwerpen van stof, kralen en andere borduuronderdelen. Je kan ze ophangen. Ze zijn afkomstig van de indianen in Noord-Amerika. Maar ook uit Afrikaanse landen. Saado: „Je moet ze boven je bed hangen. De gedachte is dat die dromenvangers boze dromen verjagen en mooie dromen vasthouden.”
Via de Walvis werd een oproep gedaan om Saado Douna aan materialen te helpen. Op de asielboot mag hij gebruik maken van een klein kamertje, waar hij geregeld zit te handwerken. Ook wijkcentrum De Noord en de Wereldwinkel hebben belangstelling getoond. In de winkel aan de Lange Groenendaal mag hij de dromenvangers uitstallen en verkopen. „Door de ze te verkopen, verdien ik een beetje geld. Als hobby. Ik mag niet werken, omdat ik nog geen BSN nummer heb en dus geen officiële status. Dus veel geld heb ik niet. We krijgen eten en kleren van de overheid. Maar van de opbrengst van de verkoop kan ik net een paar leuke extra dingen doen.” Dit is gegaan in overleg met het COA en die heeft ermee ingestemd om dergelijke handwerkproducten te verkopen.
Diny Blom
Een mooi contact heeft Saado Douna ook met bloemiste Diny Blom van het gelijknamige Blomatelier. „Ik krijg lessen van haar. Ze heeft meer buitenlandse studenten. Ze is echt heel erg goed, daar leer ik veel van. In Syrië werkte ik een tijdje als bloemist,”
Dat is niet wat hij eigenlijk wil worden. Hij wil architectuur studeren. Hij hoopt dat in Nederland voor elkaar te krijgen. En daarna in Syrië, in zijn geboortestad Homs. Daar zijn z’n oudere broer (25), moeder en grootmoeder achtergebleven. Die belt hij bijna elke dag; het gaat naar omstandigheden goed met ze.
„Ik hoop eerst een verblijfsvergunning te krijgen voor Nederland. Nu heb ik een pasje voor één jaar. Binnenkort hoop ik te horen of ik mag blijven. Dan zien we wel weer. Ooit hoop ik toch terug te kunnen gaan naar Syrië. Nu wil ik dat nog niet, omdat ik niet opgeroepen wil worden voor militaire dienst en niet aan een oorlog wil meedoen.”
Voorlopig heeft hij het wel redelijk op de asielboot. Hij deelt een kamer (met badkamer) met een andere asielzoeker, kan dus aan zijn dromenvangers werken en heeft een fiets gekregen, net als vele andere bootbewoners. „Daar fiets ik mee naar de binnenstad. Dat gaat goed. Thuis in Syrië fietste ik ook, maar zo veel als er in Nederland wordt gefietst, dat is uniek.”
Hij wil graag iedereen in Nederland bedanken die hem helpt, ook de mensen van de gemeente, de Walvis en de Wereldwinkel.